Patagonian life!
Blijf op de hoogte en volg Yoah
28 Maart 2013 | Chili, Pucón
Patagonian life
Waar waren we gebleven oja! Ik zat in De bus op weg naar puerto Natales. Pas laat rond een uurtje of tien kwam ik aan, dat betekende dat ik in het donker op zoek ging naar mijn hostel dat ik had geboekt. Het hostel bleek super leuk te zijn:) meteen kwam ik al aan de praat met een Amerikaans meisje en de dag erna tijdens het ontbijt dat trouwens echt super lekker was:) (vers homemade brood en Jam scrambled eggs verse jus mm...!) hoorden we al alllrmaal verhalen over de Torres' del paine k en de "w circuit" trekking die je kan doen. EEn tocht van 5 dagen en 4 nachten langs de mooiste plekjes van het park. Het zat eigenlijk niet in mijn planning om die te doen, maar ach naar de informatie meeting mee gaan kon geen kwaad. Na de meeting dacht ik oké ik kan het proberen, maar had vooralsnog bij elke dag al een escape route bedacht voor als ik het niet trok:p dus diezelfde avond camping gear ingeslagen route uitgestippeld eten ingekocht en de volgende dag was het zover! Dag 1 kon beginnen!
Excited stapten we de bus in de ochtend benieuwd wat de komende dagen ons gingen brengen. Backpack op onze rug regenjas aan muts op, het regende in het begin helaas een beetje, en lopen! Een tocht van 4 uur stond op het programma naar gletsjer grey. Een mooie hike langs een meer met goede uitzichten:) eenmaal aangekomen was het tentje opzetten (mijn eerste keer) en koken op ons lieve gasburner. En vroeg ons bedje in! Kan niet geloven dat we er om 21u al in lagen! Niet dat ik goed geslapen heb;) want onze buren moesten natuurlijk eerst nog keten tot 1 uur en daarna heeft een stel naast ons in de tent me nog eventjes wakker gehouden met hun gezelligheid;)
De tweede dag: Op naar gletsjer grey!:) we zijn vroeg in de ochtend 4 uurtjes gaan hiken om de gletsjer van dichtbij te kunnen zien:) mijn klimskills werden op de proef gesteld want echt een pad kon je het niet noemen ( nog onwetend dat er de volgende dagen nog meer zou komen:p). Maar het uitzicht was grandioos:) weer terug bij de camping was het ontbijten, ons knusse tentje weer afbreken inpakken en nog 4 uur hiken te gaan naar het punt waar we de dag van te voren begonnnen waren. Dit keer met de voorkennis is dat alles wat we gister naar beneden hebben gelopen nu omhoog moeten, damn! Ik loop veruit het lnagzaamst van ons groepje dus ik besluit om alvast te vertrekken terwijl de rest nog even rustig aan doet. In de haast vergeet ik mijn handdoek en dat zal niet het enige zijn wat ik in de komende dagen kwijt raak of vergeet:p ondanks dat ik nu bier drink mar en mel de echte Yoah acties raak ik hier ook niet kwijt;) alhoewel ik nu wel snel ben in de ochtend dankzij jullie tactiek:p dus.....vier uur later kom ik als eerste aan wat de enigste keer zal zijn dat ik als eerste ben:p we gaan opnieuw vroeg naar bed maar opnieuw blijkt slapen voor mij lastig te zijn;) dit keer niet vanwege de buren maar vanwege het weer...keiharde regen de hele nacht lang.
De derde dag:de wekker gaat...en het regent nog steeds. Balen! Want Vandaag wordt een lange lange dag. Er staat een hike van 11 uur op het programma. We proberen zo vroeg mogelijk weg te gaan en zo lopen we de eerste 2/3 uur tot onze eerste stop in de regen ole! Daar dumpen we onze zware backpacks en gaan we zo vrij als een vogeltje de french valley verkennen:) de regen is gelukkig opgehouden en langs een prachtige blauwe rivier lopen we omhoog naar een uitzichtpunt waar we uitzicht hebben over alle bergtoppen:) het omhoog lopen valt mij zwaar en de rest is al snel een eind verder...maar we zetten door en na drie uur zie ik bekende gezichten zittend op rotsen te genieten van een prachtig uitzicht en net als ik kom aanlopen wordt de lucht blauw schijnt de zon en liggen we heerlijk te genieten van het zonnetje en het uitzicht:) na een tijdje moeten toch echt terug naar onze backpacks want we moeten daarna nog een stuk van 2,5 uur naar onze volgende camping! Doodmoe kom ik er aan maar het stukje langs het water en het kiezelstrand dat er aan vooraf ging bracht wel enige verlichting aan mijn moeie benen. Na drie dagen lopen was het dan eindelijk tijd voor spierpijn!;) heerlijk stijf bij elk opstapje was het te voelen maar gelukkig hadden we hier zowaar een warme douche die enige verlichting gaf:) vannacht beloofd weer een leuke nacht te worden want De tent gaat door de wind echt alle kanten op wat natuurlijk weer garant staat voor een goede nachtust;) wat is dat kamperen toch fijn is de regen, harde wind en kou snachts! Elke nacht Twee leggings, een topje, t shirt, dik fleece vest, mijn jas en muts aan:p
De vierde dag: vandaag een zware en lange dag voor de boeg een tocht van 9 uur. De eerste 4,5 gaan best prima:) ondanks dat ik Zoals gewoonlijk de sloomste ben:p Maar dan komt het dodelijkste deel van de tocht: De shortcut. Nu is mijn associatie met shortcut normaal gesproken positief maar bij deze shortcut hadden ze best de bijnaam dodelijk kunnen geven om deze positieve associatie tw vermijden;) Het blijkt een open stuk te zijn waar je bloot staat aan alle weersomstandigheden en laat ik het nou net treffen met een flinke hagelbui en wind. En daarbij gaat het omhoog en niet zo een beetje ook. Op dit moment dacht ik echt: Waar ben ik in Godsnaam mee bezig?!?! Dus ik neem maar weer een pauze eet als troost nog maar een stuk chocola en gaat verder... letterlijk stap voor stap. Volgens mij heb ik nog nooit zo vaak van 1 tot 3 geteld om mezelf maar een beetje te motiveren. Ik denk aan koen en zijn verhalen over zijn militaire training en dacht pff dit lijkt er verdomd veel op:p Maar wat een reward was het toen ik eenmaal boven was er een klif met een riviertje naast mij was en ik de bergtoppen kon zien en het weer opeens veranderde. De camping was in zicht en daar trof ik mijn campinggenootje weer aan:) vanaf die plek was het nog 1,5 uur dus even pauze en snel op pad want 1,5 was een eitje vergeleken bij de rest;) op de camping komen we ook weer alle andere mensen tegen van de afgelopen dagen voor gezelligheid geen tijd haha want morgenochtend gaan we de zonsondergang bekijken dus we moeten er vroeg uit!
De vijfde en laatste dag: geen oog dicht gedaan;) ik lag nogal schuin waardoor ik half de tent uit schuifde en het was koud!! Naast mijn normale lagen had ik nog een extra broek en shirt aan en nog lag ik te bibberen. Maar het is de laatste dag dus we gaan ervoor:D Op naar een leuk steil pad in het donker. Zo goed voorbereid als we zijn hebben we 1 zaklamp die na 5 minuten uitvalt, 2 telefoons waarvan 1 na 10 minuten uitvalt en dan raak ik ook nog mijn maatje kwijt. Daar Sta ik dan helemaal in het donker ik kijk maar naar boven waar ik ontiegelijk veel sterren Zie:) en wacht...ik dacht nog even aan de pumas in het park en aan mij als prooi en dan Gelukkig na ik gok 10 minuten zie ik een lampje en iemand die mijn naam roept... het is mijn maatje:) dus we gaan samen weer verder met 1 telefoon. Maar Damn met spierpijn zonder ontbijt en zonder slaap is deze klim van een uur heel pittig. Mijn benen trillen van vermoeidheid maar ik wil niet opgeven want fuck hè die Zonsopgang is waarvoor ik kwam:p uiteindelijk komen we dus aan, het tellen van 1 tot 3 helpen me wederom, en opgegeven moment krijg ik hernieuwde kracht boost. We zoeken een mooi plekje op een rots uit en wachten. Na 30 min is er nog niks gebeurd./was dit alles? Sommige mensen gaan L weg, en dan opeens begrijp ik wat er zo bijzonder is:) de bergen kleuren opeens bijna goud van kleur..een onwijs mooi spektakel! We schieten onwijs veel foto's en genieten:) Hierna sprinten w terug inpakken en het laatste stuk naar beneden afleggen. Nog 4 uur te gaan. Op het einde is iedereen opgetogen het einde is in zicht en het is prachtig weer. Ik ren zelfs nog een stukje om in te halen en uiteindelijk loop ik samen met mijn tentbuddy de eindstreep over. Ik heb het gehaald!! Waarbij Op het einde iedereen zit die we tegen zijn gekomen de afgelopen dagen te chillen in de zon met schoentjes uit en met een glimlach joinen we:)
kort samengevat een once in a lifetime Beleving! En dat ongetraind en gekampeerd ik was trots op mezelf:) dit was zeker een nieuwe ervaring. Zwaar maar zeker gaaf! De dag erna geef ik mezelf rust. Dat had ik wel verdiend vond ik:) en daarna reis ik snel door naar calafate.
In calafate is er eigenlijk niet veel te doen behalve de perito Moreno glaciar. Dus ik besluit die de volgende dag een bezoekje brengen. En dat was zo gaaf! Heb een heel groot stuk ijs zien vallen van 60 meter (ja zo hoog is de glaciar!) bij 6 meter! Echt spectaculair! Eerst een krakend geluid, daarna zag je het stuk naar beneden valken gevolgd door een knal en grote golven in het water. Echt ik heb er geen woorden voor maar het staat allemaal op film;) dus wacht maar als ik thuis ben:) Savonds als ik terug ben ontmoet ik twee leuke Amerikaanse meisjes waar ik de volgende dag mee naar el chalten reis. Dezelfde dag gaan meteen net zijn drietjes dag een hike doen in het national park waarin het dorpje ook ligt, dus we lopen vanaf ons hostel zo naar het begin van de trail van Laguna del torre, zo chill:) .Een mooie tocht:) jullie zullen nog versteld staan van mijn afgetrainde lijf als ik terug kom van al die hikes;) de volgende dag beloofd echter nog veel gaver te worden! We gaan een ijstrekking doen op glaciar viedma de grootste glaciar van Argentinië of de wereld ik weet er niet meer:p bij de bus kom ik een oude bekende tegen de Ier van de Torres del paine trek dus het belooft een gezellige dag te worden met zijn vijfen (ik, de twee Amerikaanse meiden, de Ier en een Israëliër) We krijgen crampons onder onze schoenen (een soort ijzeren spikes waardoor we ons echte killer fighters voelen:p) zodat we op ijs kunnen lopen. Als je omhoog loopt moet je in een soort pinguinhouding lopen en naar beneden alsof je moet poepen een charmante aangelegenheid dat ijslopen;) De tocht brengt ons langs mooie uitzichtpunten, carvasses, ijstunnels en andere mooie plekjes. Aan het einde krijgen we baileys met ijs van de glaciar natuurlijk:) perfecte dagaan het einde van de dag gaan we met zijn allen de pub in want het is St. Patricks day! Nog nooit gevierd, maar ooit moet de eerste keer zijn en dat wordt in het mini dorpje el chalten:p maar Het wordt een super leuke avond met foute muziek, salsa dansen en veel groene verf op ons gezicht;) de dag erna moet ik het rustig aan doen sinds een week heb ik al last van mijn voet en tijdens het hiken heb ik er veel last van. Dat komt op zich niet heel slecht uit want Koentje is inmiddels thuis na 5 weken Thailand! Dus we proberen met de belabberde internet verbinding te skypen wat half lukt:p maar hij heeft me na 5 weken tenminste in blokjes gezien dat is beter dan niks;) en over een paar dagen doen we nig een poging. in de avond gaan we met zijn vijfjes uit eten omdat het mijn laatste avond is aangezien ik de dag erna vertrek naar bariloche. On daar te komen is nog niet zo makkelijk:p de komende dagen zullen mijn hoe overleef ik een lange busrit skills zeker van pas komen aangezien z ik twee dagen 14 uur in de bus zitten. Gelukkig heb ik 1 skill die echt geniaal is namelijk slapen:p Onderweg begrijp ik ook meteen waarom het zo lang duurt..de wegen zijn hier ronduit slecht. Maar ach i dont Care:) we hebben alle tijd!
Jammergenoeg wordt De eerste dag in bariloche wordt stiekem helemaal niet zo leuk:( ik mis iedereen thuis, de bekende gezichten om mij heen en vooral koen. Die Ik stiekem toch wel heel veel meer mis dan gedacht. En daarbij krijgen we niet het nieuws waarop we hoopten van werk waardoor het ivm geld toch erg lastig om langs te komen wat ik begrijp maar toch wel even jammer is. De nodige traantjes vallen die dag en ik ga maar vroeg mijn bedje in, want slapen doet altijd goed:)
Zo gezegd zo gedaan de volgende dag voel ik me weer goed:) dus we gaan mountainbiken! Heerlijk om Een keertje iets anders dan hiken:) een route langs strandjes, meren en uitzichtpunten en vooral heel veel heuvels. In het begin kill ik de heuvels met gemak maar na vier uur fietsen wordt het toch wat lastiger:p Het is heuvel op lopen en heuvel af met een big smile naar beneden crossen(a) . Maar zelfs jonge fitte jongens zie ik hetzelfde doen dus het kan me weinig schelen;) in de avond ga ik met mijn zuid afrikaanse kamergenootjes eten bij een bekend restaurant voor steaks. En ondanks dat ik eigenlijk niet zo een vleeseter ben deze steak is echt perfecto!:D een goede afsluiter van mijn 23ste levensjaar want de volgende dag ben ik jarig!
De zuid Afrikanen hadden al een auto gehuurd en hebben nog een plekje over, dus ik ga met ze mee:) Uitslapen zit er niet in deze dag de wekker staat om 6.45! De route die we in gedachte hebben is de 7 lakes route. Je kan het waarschijnlijk al raden maar deze route gaat langs zeven meren;) en allemaal kleine dorpjes. Was een leuke dag met goed weer en lekker eten (ijsjes, dulce de leche broodjes En Savonds een braai). Maar was ook wel een beetje gek om het te vieren met mensen die je net een paar dagen kent. Miste iedereen thuis wel een beetje. Maar ondanks dat was het een leuke dag:) helaas moet ik daarna weer een rustdag inplannen want het gaat niet goed met mijn voet:( een ziekenhuis bezoek lijkt onvermijdelijk te worden:( en zo worden ziekenhuis bezoekjes nog een nieuwe trend in mijn reizen;) dus zo gezegd zo gedaan nadat ik mijn reis naar pucon heb gemaakt ( wat nog echt een hilarische dag was aangezien ik niks geregeld had qua bussen maar alles door de vriendelijke behulpzame mensen en mijn Spaanse taalkunsten op zijn pootjes terecht kwam) ben ik gister naar het ziekenhuis geweest. Niemand sprak Engels dus met mijn beetje Spaans me gered maar hilarisch was het wel;) nieuws wat ik kreeg was minder hilarisch want ik heb een ontstoken voet. Dus nu moet ik de komende dagen voet omhoog, ijs erop, anti ontstekingspillen erin en vooral zo min mogelijk lopen;) Maar we laten ons niet uit het veld slaan. morgen op naar de hot springs bij nacht onder de sterren! En overdag heerlijk met 25 graden in de tuin zitten aan het zwembad met een boekje. Tussendoor genieten van een pisco mango (Mel dit moet je proberen in Brazilië..het is geniaal) en vers fruit. Oja een boekje mag natuurlijk ook niet ontbreken;) ben benieuwd hoe lang ik dit zware leven nog verplicht moet volhouden. En alhoewel sit best relaxt klinkt slaat de verveling al na 2 dagen toe;)
Dus vanavond verhuizen we van plek en gaan we naar valparaiso (Chili)! Een bohémian town aan het strand:) een goede plek om te rusten leek mij!:D bovendien geeft het hostel speciale kooklessen omdat het Pasen is! Dus hopelijk zal ik me daar wat minder vervelen met het strenge niet lopen regime;)
Heel veel liefs!
Ik denk aan jullie!
Ciao!
Yoah
Waar waren we gebleven oja! Ik zat in De bus op weg naar puerto Natales. Pas laat rond een uurtje of tien kwam ik aan, dat betekende dat ik in het donker op zoek ging naar mijn hostel dat ik had geboekt. Het hostel bleek super leuk te zijn:) meteen kwam ik al aan de praat met een Amerikaans meisje en de dag erna tijdens het ontbijt dat trouwens echt super lekker was:) (vers homemade brood en Jam scrambled eggs verse jus mm...!) hoorden we al alllrmaal verhalen over de Torres' del paine k en de "w circuit" trekking die je kan doen. EEn tocht van 5 dagen en 4 nachten langs de mooiste plekjes van het park. Het zat eigenlijk niet in mijn planning om die te doen, maar ach naar de informatie meeting mee gaan kon geen kwaad. Na de meeting dacht ik oké ik kan het proberen, maar had vooralsnog bij elke dag al een escape route bedacht voor als ik het niet trok:p dus diezelfde avond camping gear ingeslagen route uitgestippeld eten ingekocht en de volgende dag was het zover! Dag 1 kon beginnen!
Excited stapten we de bus in de ochtend benieuwd wat de komende dagen ons gingen brengen. Backpack op onze rug regenjas aan muts op, het regende in het begin helaas een beetje, en lopen! Een tocht van 4 uur stond op het programma naar gletsjer grey. Een mooie hike langs een meer met goede uitzichten:) eenmaal aangekomen was het tentje opzetten (mijn eerste keer) en koken op ons lieve gasburner. En vroeg ons bedje in! Kan niet geloven dat we er om 21u al in lagen! Niet dat ik goed geslapen heb;) want onze buren moesten natuurlijk eerst nog keten tot 1 uur en daarna heeft een stel naast ons in de tent me nog eventjes wakker gehouden met hun gezelligheid;)
De tweede dag: Op naar gletsjer grey!:) we zijn vroeg in de ochtend 4 uurtjes gaan hiken om de gletsjer van dichtbij te kunnen zien:) mijn klimskills werden op de proef gesteld want echt een pad kon je het niet noemen ( nog onwetend dat er de volgende dagen nog meer zou komen:p). Maar het uitzicht was grandioos:) weer terug bij de camping was het ontbijten, ons knusse tentje weer afbreken inpakken en nog 4 uur hiken te gaan naar het punt waar we de dag van te voren begonnnen waren. Dit keer met de voorkennis is dat alles wat we gister naar beneden hebben gelopen nu omhoog moeten, damn! Ik loop veruit het lnagzaamst van ons groepje dus ik besluit om alvast te vertrekken terwijl de rest nog even rustig aan doet. In de haast vergeet ik mijn handdoek en dat zal niet het enige zijn wat ik in de komende dagen kwijt raak of vergeet:p ondanks dat ik nu bier drink mar en mel de echte Yoah acties raak ik hier ook niet kwijt;) alhoewel ik nu wel snel ben in de ochtend dankzij jullie tactiek:p dus.....vier uur later kom ik als eerste aan wat de enigste keer zal zijn dat ik als eerste ben:p we gaan opnieuw vroeg naar bed maar opnieuw blijkt slapen voor mij lastig te zijn;) dit keer niet vanwege de buren maar vanwege het weer...keiharde regen de hele nacht lang.
De derde dag:de wekker gaat...en het regent nog steeds. Balen! Want Vandaag wordt een lange lange dag. Er staat een hike van 11 uur op het programma. We proberen zo vroeg mogelijk weg te gaan en zo lopen we de eerste 2/3 uur tot onze eerste stop in de regen ole! Daar dumpen we onze zware backpacks en gaan we zo vrij als een vogeltje de french valley verkennen:) de regen is gelukkig opgehouden en langs een prachtige blauwe rivier lopen we omhoog naar een uitzichtpunt waar we uitzicht hebben over alle bergtoppen:) het omhoog lopen valt mij zwaar en de rest is al snel een eind verder...maar we zetten door en na drie uur zie ik bekende gezichten zittend op rotsen te genieten van een prachtig uitzicht en net als ik kom aanlopen wordt de lucht blauw schijnt de zon en liggen we heerlijk te genieten van het zonnetje en het uitzicht:) na een tijdje moeten toch echt terug naar onze backpacks want we moeten daarna nog een stuk van 2,5 uur naar onze volgende camping! Doodmoe kom ik er aan maar het stukje langs het water en het kiezelstrand dat er aan vooraf ging bracht wel enige verlichting aan mijn moeie benen. Na drie dagen lopen was het dan eindelijk tijd voor spierpijn!;) heerlijk stijf bij elk opstapje was het te voelen maar gelukkig hadden we hier zowaar een warme douche die enige verlichting gaf:) vannacht beloofd weer een leuke nacht te worden want De tent gaat door de wind echt alle kanten op wat natuurlijk weer garant staat voor een goede nachtust;) wat is dat kamperen toch fijn is de regen, harde wind en kou snachts! Elke nacht Twee leggings, een topje, t shirt, dik fleece vest, mijn jas en muts aan:p
De vierde dag: vandaag een zware en lange dag voor de boeg een tocht van 9 uur. De eerste 4,5 gaan best prima:) ondanks dat ik Zoals gewoonlijk de sloomste ben:p Maar dan komt het dodelijkste deel van de tocht: De shortcut. Nu is mijn associatie met shortcut normaal gesproken positief maar bij deze shortcut hadden ze best de bijnaam dodelijk kunnen geven om deze positieve associatie tw vermijden;) Het blijkt een open stuk te zijn waar je bloot staat aan alle weersomstandigheden en laat ik het nou net treffen met een flinke hagelbui en wind. En daarbij gaat het omhoog en niet zo een beetje ook. Op dit moment dacht ik echt: Waar ben ik in Godsnaam mee bezig?!?! Dus ik neem maar weer een pauze eet als troost nog maar een stuk chocola en gaat verder... letterlijk stap voor stap. Volgens mij heb ik nog nooit zo vaak van 1 tot 3 geteld om mezelf maar een beetje te motiveren. Ik denk aan koen en zijn verhalen over zijn militaire training en dacht pff dit lijkt er verdomd veel op:p Maar wat een reward was het toen ik eenmaal boven was er een klif met een riviertje naast mij was en ik de bergtoppen kon zien en het weer opeens veranderde. De camping was in zicht en daar trof ik mijn campinggenootje weer aan:) vanaf die plek was het nog 1,5 uur dus even pauze en snel op pad want 1,5 was een eitje vergeleken bij de rest;) op de camping komen we ook weer alle andere mensen tegen van de afgelopen dagen voor gezelligheid geen tijd haha want morgenochtend gaan we de zonsondergang bekijken dus we moeten er vroeg uit!
De vijfde en laatste dag: geen oog dicht gedaan;) ik lag nogal schuin waardoor ik half de tent uit schuifde en het was koud!! Naast mijn normale lagen had ik nog een extra broek en shirt aan en nog lag ik te bibberen. Maar het is de laatste dag dus we gaan ervoor:D Op naar een leuk steil pad in het donker. Zo goed voorbereid als we zijn hebben we 1 zaklamp die na 5 minuten uitvalt, 2 telefoons waarvan 1 na 10 minuten uitvalt en dan raak ik ook nog mijn maatje kwijt. Daar Sta ik dan helemaal in het donker ik kijk maar naar boven waar ik ontiegelijk veel sterren Zie:) en wacht...ik dacht nog even aan de pumas in het park en aan mij als prooi en dan Gelukkig na ik gok 10 minuten zie ik een lampje en iemand die mijn naam roept... het is mijn maatje:) dus we gaan samen weer verder met 1 telefoon. Maar Damn met spierpijn zonder ontbijt en zonder slaap is deze klim van een uur heel pittig. Mijn benen trillen van vermoeidheid maar ik wil niet opgeven want fuck hè die Zonsopgang is waarvoor ik kwam:p uiteindelijk komen we dus aan, het tellen van 1 tot 3 helpen me wederom, en opgegeven moment krijg ik hernieuwde kracht boost. We zoeken een mooi plekje op een rots uit en wachten. Na 30 min is er nog niks gebeurd./was dit alles? Sommige mensen gaan L weg, en dan opeens begrijp ik wat er zo bijzonder is:) de bergen kleuren opeens bijna goud van kleur..een onwijs mooi spektakel! We schieten onwijs veel foto's en genieten:) Hierna sprinten w terug inpakken en het laatste stuk naar beneden afleggen. Nog 4 uur te gaan. Op het einde is iedereen opgetogen het einde is in zicht en het is prachtig weer. Ik ren zelfs nog een stukje om in te halen en uiteindelijk loop ik samen met mijn tentbuddy de eindstreep over. Ik heb het gehaald!! Waarbij Op het einde iedereen zit die we tegen zijn gekomen de afgelopen dagen te chillen in de zon met schoentjes uit en met een glimlach joinen we:)
kort samengevat een once in a lifetime Beleving! En dat ongetraind en gekampeerd ik was trots op mezelf:) dit was zeker een nieuwe ervaring. Zwaar maar zeker gaaf! De dag erna geef ik mezelf rust. Dat had ik wel verdiend vond ik:) en daarna reis ik snel door naar calafate.
In calafate is er eigenlijk niet veel te doen behalve de perito Moreno glaciar. Dus ik besluit die de volgende dag een bezoekje brengen. En dat was zo gaaf! Heb een heel groot stuk ijs zien vallen van 60 meter (ja zo hoog is de glaciar!) bij 6 meter! Echt spectaculair! Eerst een krakend geluid, daarna zag je het stuk naar beneden valken gevolgd door een knal en grote golven in het water. Echt ik heb er geen woorden voor maar het staat allemaal op film;) dus wacht maar als ik thuis ben:) Savonds als ik terug ben ontmoet ik twee leuke Amerikaanse meisjes waar ik de volgende dag mee naar el chalten reis. Dezelfde dag gaan meteen net zijn drietjes dag een hike doen in het national park waarin het dorpje ook ligt, dus we lopen vanaf ons hostel zo naar het begin van de trail van Laguna del torre, zo chill:) .Een mooie tocht:) jullie zullen nog versteld staan van mijn afgetrainde lijf als ik terug kom van al die hikes;) de volgende dag beloofd echter nog veel gaver te worden! We gaan een ijstrekking doen op glaciar viedma de grootste glaciar van Argentinië of de wereld ik weet er niet meer:p bij de bus kom ik een oude bekende tegen de Ier van de Torres del paine trek dus het belooft een gezellige dag te worden met zijn vijfen (ik, de twee Amerikaanse meiden, de Ier en een Israëliër) We krijgen crampons onder onze schoenen (een soort ijzeren spikes waardoor we ons echte killer fighters voelen:p) zodat we op ijs kunnen lopen. Als je omhoog loopt moet je in een soort pinguinhouding lopen en naar beneden alsof je moet poepen een charmante aangelegenheid dat ijslopen;) De tocht brengt ons langs mooie uitzichtpunten, carvasses, ijstunnels en andere mooie plekjes. Aan het einde krijgen we baileys met ijs van de glaciar natuurlijk:) perfecte dagaan het einde van de dag gaan we met zijn allen de pub in want het is St. Patricks day! Nog nooit gevierd, maar ooit moet de eerste keer zijn en dat wordt in het mini dorpje el chalten:p maar Het wordt een super leuke avond met foute muziek, salsa dansen en veel groene verf op ons gezicht;) de dag erna moet ik het rustig aan doen sinds een week heb ik al last van mijn voet en tijdens het hiken heb ik er veel last van. Dat komt op zich niet heel slecht uit want Koentje is inmiddels thuis na 5 weken Thailand! Dus we proberen met de belabberde internet verbinding te skypen wat half lukt:p maar hij heeft me na 5 weken tenminste in blokjes gezien dat is beter dan niks;) en over een paar dagen doen we nig een poging. in de avond gaan we met zijn vijfjes uit eten omdat het mijn laatste avond is aangezien ik de dag erna vertrek naar bariloche. On daar te komen is nog niet zo makkelijk:p de komende dagen zullen mijn hoe overleef ik een lange busrit skills zeker van pas komen aangezien z ik twee dagen 14 uur in de bus zitten. Gelukkig heb ik 1 skill die echt geniaal is namelijk slapen:p Onderweg begrijp ik ook meteen waarom het zo lang duurt..de wegen zijn hier ronduit slecht. Maar ach i dont Care:) we hebben alle tijd!
Jammergenoeg wordt De eerste dag in bariloche wordt stiekem helemaal niet zo leuk:( ik mis iedereen thuis, de bekende gezichten om mij heen en vooral koen. Die Ik stiekem toch wel heel veel meer mis dan gedacht. En daarbij krijgen we niet het nieuws waarop we hoopten van werk waardoor het ivm geld toch erg lastig om langs te komen wat ik begrijp maar toch wel even jammer is. De nodige traantjes vallen die dag en ik ga maar vroeg mijn bedje in, want slapen doet altijd goed:)
Zo gezegd zo gedaan de volgende dag voel ik me weer goed:) dus we gaan mountainbiken! Heerlijk om Een keertje iets anders dan hiken:) een route langs strandjes, meren en uitzichtpunten en vooral heel veel heuvels. In het begin kill ik de heuvels met gemak maar na vier uur fietsen wordt het toch wat lastiger:p Het is heuvel op lopen en heuvel af met een big smile naar beneden crossen(a) . Maar zelfs jonge fitte jongens zie ik hetzelfde doen dus het kan me weinig schelen;) in de avond ga ik met mijn zuid afrikaanse kamergenootjes eten bij een bekend restaurant voor steaks. En ondanks dat ik eigenlijk niet zo een vleeseter ben deze steak is echt perfecto!:D een goede afsluiter van mijn 23ste levensjaar want de volgende dag ben ik jarig!
De zuid Afrikanen hadden al een auto gehuurd en hebben nog een plekje over, dus ik ga met ze mee:) Uitslapen zit er niet in deze dag de wekker staat om 6.45! De route die we in gedachte hebben is de 7 lakes route. Je kan het waarschijnlijk al raden maar deze route gaat langs zeven meren;) en allemaal kleine dorpjes. Was een leuke dag met goed weer en lekker eten (ijsjes, dulce de leche broodjes En Savonds een braai). Maar was ook wel een beetje gek om het te vieren met mensen die je net een paar dagen kent. Miste iedereen thuis wel een beetje. Maar ondanks dat was het een leuke dag:) helaas moet ik daarna weer een rustdag inplannen want het gaat niet goed met mijn voet:( een ziekenhuis bezoek lijkt onvermijdelijk te worden:( en zo worden ziekenhuis bezoekjes nog een nieuwe trend in mijn reizen;) dus zo gezegd zo gedaan nadat ik mijn reis naar pucon heb gemaakt ( wat nog echt een hilarische dag was aangezien ik niks geregeld had qua bussen maar alles door de vriendelijke behulpzame mensen en mijn Spaanse taalkunsten op zijn pootjes terecht kwam) ben ik gister naar het ziekenhuis geweest. Niemand sprak Engels dus met mijn beetje Spaans me gered maar hilarisch was het wel;) nieuws wat ik kreeg was minder hilarisch want ik heb een ontstoken voet. Dus nu moet ik de komende dagen voet omhoog, ijs erop, anti ontstekingspillen erin en vooral zo min mogelijk lopen;) Maar we laten ons niet uit het veld slaan. morgen op naar de hot springs bij nacht onder de sterren! En overdag heerlijk met 25 graden in de tuin zitten aan het zwembad met een boekje. Tussendoor genieten van een pisco mango (Mel dit moet je proberen in Brazilië..het is geniaal) en vers fruit. Oja een boekje mag natuurlijk ook niet ontbreken;) ben benieuwd hoe lang ik dit zware leven nog verplicht moet volhouden. En alhoewel sit best relaxt klinkt slaat de verveling al na 2 dagen toe;)
Dus vanavond verhuizen we van plek en gaan we naar valparaiso (Chili)! Een bohémian town aan het strand:) een goede plek om te rusten leek mij!:D bovendien geeft het hostel speciale kooklessen omdat het Pasen is! Dus hopelijk zal ik me daar wat minder vervelen met het strenge niet lopen regime;)
Heel veel liefs!
Ik denk aan jullie!
Ciao!
Yoah
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
